Veilige, onveilige en vermijdende ambivalente hechting bij moeders en baby's

Wat zijn de kenmerken van een onveilig gehecht kind?

Gevraagd door: Pim de Koning LLM  |  Laatste update: 6 oktober 2025
Score: 4.1/5 (35 stemmen)

Kinderen die onveilig gehecht zijn, zoeken niet direct contact met of de nabijheid van de ouder. Ze reageren bijvoorbeeld boos, angstig of gestrest op de ouder of ze vermijden de ouder. Het is belangrijk dat je als professional alert bent op de signalen van hechtingsproblemen.

Hoe herken je een hechtingsstoornis bij een kind?

Reactieve hechtingsstoornis

Het kind maakt geen emotioneel contact en trekt zich emotioneel terug. Het kind zoekt geen troost als het bang of overstuur is. Soms zoekt een kind wel contact, maar op een tegenstrijdige of angstige manier. Het kind zoekt de opvoeder op, maar stoot hem tegelijkertijd ook af.

Wat zijn de tekenen van onveilige hechting?

Kenmerken (en klachten) van hechtingsproblemen zijn:
  • gedragsproblemen (druk, chaotisch, snel boos of agressief)
  • gevoelig voor stress.
  • faalangst.
  • emotionele geremdheid.
  • lichamelijk aanhankelijk of juist afstandelijk.
  • onrustig, gespannen en alert gedrag.
  • moeite met gezag.
  • moeite je te binden; aantrekken en afstoten.

Welke 3 vormen van onveilige hechting zijn er?

Daarin zijn 3 varianten te onderscheiden.
  • Onveilig-vermijdend. De gehechtheid van het kind is minimaal. ...
  • Onveilig-afwerend. Het kind zoekt heel veel toenadering bij de ouders. ...
  • Gedesorganiseerd gehecht. Deze variant van een hechtingsstoornis is een combinatie van de vorige 2 hechtingsstoornissen.

Welke kenmerken horen bij onveilig vermijdend gedrag?

Een kind dat onveilig vermijdend gehecht is, heeft geen vertrouwen in de beschikbaarheid van de opvoeder. Het kind vermijdt contact en reageert nauwelijks als de opvoeder terugkomt na afwezigheid. Het kind blijft dan bijvoorbeeld op zijn speelgoed gericht. Het kind heeft vaak plezierig contact met vreemden.

31 gerelateerde vragen gevonden

Wat zijn de symptomen van een onveilig gehecht kind?

Kinderen die onveilig gehecht zijn, zoeken niet direct contact met of de nabijheid van de ouder. Ze reageren bijvoorbeeld boos, angstig of gestrest op de ouder of ze vermijden de ouder. Het is belangrijk dat je als professional alert bent op de signalen van hechtingsproblemen.

Wat zijn de symptomen van vermijdende hechting?

Kinderen die onveilig-vermijdend gehecht zijn, kunnen later in hun leven moeite hebben met intimiteit in relaties en last hebben van een laag zelfbeeld. Ze hebben vaak moeite met het uiten van emoties. Ook vertrouwen ze andere mensen meestal niet snel en zijn ze vaak erg op zichzelf.

Wat zijn de 4 hechtingstypen bij kinderen?

Hechtingstypen
  • A. Onveilig - Vermijdend gehechte kinderen (ongeveer 20%)
  • B. Veilig gehechte kinderen (ongeveer 60 tot 70%)
  • C. Onveilig - Afwerend (ambivalent) gehechte kinderen (ongeveer 10%)
  • D. Onveilig - Gedesorganiseerd gehecht (ongeveer 5%)

Hoe kan ik een onveilige hechting bij mijn kind herstellen?

Een onveilige hechtingsband kan herstellen. Wel kan de invloed ervan blijvend zijn, maar het verschilt per kind en per situatie hoeveel last hij er later van zal hebben. Een onveilige hechting herstelt zich niet vanzelf. Het is belangrijk om veel aandacht te blijven besteden aan de band met je kind.

Wanneer voelt een kind zich veilig?

Een kind voelt zich veilig en ontspannen als het weet dat het goed gaat met de relatie tussen de ouders en dat ze elkaar respecteren. Dus vergeet vooral niet om oprechte aandacht in elkaar als partner te blijven steken en doe regelmatig ook iets leuks met zijn tweeën (en praat dan niet alleen over de kinderen).

Wat is ambivalente hechting bij een kind?

Ambivalente hechting (georganiseerd onveilig gehechtheidspatroon): er is maximaal contact tussen de ouder en zijn kind. Het kind blijft dicht bij zijn ouder, omdat hij onzeker is over hoe en of de ouder reageert. De ouder stemt zijn gedrag vaak niet af op zijn kinderen, maar op zijn eigen behoeften.

Wat zijn de gevolgen van een onveilige jeugd?

Gevolgen van een goede of onveilige hechting
  • Zelfvertrouwen. Kinderen die veilig gehecht zijn ontwikkelen meer zelfvertrouwen en voelen dat ze de moeite waard zijn. ...
  • Veerkracht. ...
  • Cognitie en taal. ...
  • Gedragsproblemen en psychiatrische aandoeningen. ...
  • Verminderde sociale vaardigheden. ...
  • Meer kans op kinderen met hechtingsproblemen.

Hoe omgaan met een kind met hechtingsstoornis?

Uit onderzoek blijkt dat voor kinderen met een hechtingsstoornis een veilige en stabiele plek in een gezin positief werkt. Verder moet er een emotioneel beschikbare, betrouwbare opvoeder zijn, bij wie het kind zich veilig voelt en op wie het kind leert vertrouwen.

Is autisme een hechtingsstoornis?

Autisme is een aangeboren afwijking, gehechtheid ontstaat in de relatie met een belangrijke ander. Doordat het brein van kinderen met autisme anders werkt, is het van belang om de omgeving aan te passen en een duidelijke structuur te bieden.

Wat zijn de gevolgen van onveilige hechting?

Mogelijke gevolgen van een onveilige hechting
  • Moeite heeft met anderen vertrouwen;
  • minder neiging heeft tot exploratie;
  • een laag zelfbeeld ontwikkelt;
  • moeite heeft met interpretatie en het overzien van situaties;
  • minder goed begrijpt hoe de wereld werkt;
  • het gevoel heeft er alleen voor te staan en zich eenzaam voelt.

Is hechtingsstoornis een trauma?

Onveilig gehecht zijn is echter vroegkinderlijk trauma. Zo kan je bijvoorbeeld veilig gehecht zijn naar je vader en onveilig naar je moeder. Echter de problemen ontstaan veelal wanneer de hechting tussen jou en je moeder onveilig is verlopen. Maar laten we eens beginnen met veilig gehecht zijn.

Wat zijn de symptomen van hechtingsproblemen bij een kind?

Kenmerkend voor leerlingen met een geremde hechting zijn:
  • Sociaal contact afhouden, soms door letterlijke afwijzing.
  • Geen troost zoeken en aangeboden troost afhouden.
  • Samenspelen met andere kinderen, maar daar geen zichtbaar plezier aan beleven.
  • Onzeker zijn.
  • Overdreven waakzaam zijn.

Welke leeftijd is hechting belangrijk?

Met hechting wordt de band tussen een kind en zijn ouders of verzorgers bedoeld. Deze hechtingsband begint al tijdens de zwangerschap en de belangrijkste basis is in het eerste levensjaar gelegd.

Hoe weet ik of mijn kind veilig gehecht is?

Kinderen die veilig gehecht zijn zoeken direct contact met of de nabijheid van degenen met wie ze een gehechtheidsrelatie hebben. Ze laten zich snel door hen geruststellen en durven van alles te onderzoeken en ontdekken.

Wat zijn de symptomen van een hechtingstrauma?

Kinderen met hechtingsproblemen hebben weinig vertrouwen in zichzelf en in anderen. Ze vinden het moeilijk zich kwetsbaar op te stellen. Ze kunnen niet geloven dat ze op andere mensen kunnen rekenen. Hechtingsproblemen kun je oplossen.

Wat is het belangrijkste levensjaar voor hechting?

'Het eerste jaar is het belangrijkste jaar uit een mensenleven', zegt men wel eens, en daar zit wel iets in: hierin ontstaat de eerste hechtingsrelatie. Hechting is 'een duurzame affectieve relatie tussen een persoon (kind) en een specifiek persoon (opvoeder)'.

Hoe herken je een vermijdende hechtingsstijl?

Vermijdende hechting

Als je ouders of verzorgers afstandelijk en star waren en niet op jouw behoeften als kind reageren, zou je een vermijdende hechtingsstijl moeten ontwikkelen.

Wat zijn de fases van hechting?

Gebaseerd op onderzoek van Schaffer en Emerson kwam naar voren dat er vier fases van hechting zijn: pre-hechting (geboorte tot drie maanden), willekeurige hechting (6 weken tot 7 maanden), onderscheidende hechting (7 tot 11 maanden), meerdere hechtingen (vanaf 9 maanden).

Heeft een vermijdend gehechte geen empathie?

Ze hebben weinig emotie en empathie en vertrouwen op logica. Meestal is er weinig zelf-reflectie. Kenmerkend voor vermijdende hechting: Geen troost zoeken bij vertrouwde personen, zelfs vermijden.

Welke hechtingsstoornissen zijn er?

Gehechtheidsrelaties kunnen onderverdeeld worden in vier categorieën: veilig, onveilig vermijdend, onveilig ambivalent en gedesorganiseerd.